ที่พักของแป้งเป็นอพาร์ทเมนต์ที่มีสองห้องนอน หนึ่งห้องน้ำค่ะ มีห้องครัว 
ตู้เย็น โทรทัศน์ ซึ่งก็ถือว่าสะดวกสบายพอสมควร แต่ติดอยู่ที่ไกลจากที่ทำงาน 
ทำให้ต้องนั่งรถเมล์ไปกลับทุกวัน แต่โดยรวมแล้วก็ถือว่าดีค่ะ เรื่องความปลอดภัย
ยิ่งไม่ต้องห่วง เพราะดูเหมือนที่โน่น ไม่มีการต้องใช้คีย์การ์ด หรือการล็อกอะไรหนา
แน่นทั้งนั้น เพราะเพื่อนบ้านจะคอยช่วยสอดส่องดูแลกัน มีการส่งประกาศการประชุม
ของอพาร์ทเม้นต์เป็นระยะ ๆ ดังนั้นพวกเราในบ้านก็เลยอยู่กันอย่างสบายค่ะ 
หลังจากอยู่ในที่ที่ต้องเป็นบ้านของแป้งในช่วงเวลาที่อยู่ที่โน่นไปได้สักพัก 
ก็เริ่มรู้สึกเหมือนว่ามันเป็นบ้านจริง ๆ เพราะเรากิน นอน พักผ่อน ทำความสะอาด 
จ่ายค่าเช่า ทำทุกอย่างเหมือนกับความรับผิดชอบของคนทำงานคนหนึ่ง 
ที่อพาร์ทเมนต์ แป้งได้อยู่ร่วมกับเด็กไทยในโครงการอีกสี่คนค่ะ ในช่วงเดือนแรก 
หลังจากนั้น สามคนก็ย้ายออก แล้วก็มีเพื่อนคนไทยมาเพิ่มอีกสี่คน และท้ายสุด
ก็มีเพื่อนชาวตุรกีมาร่วมบ้าน ฟังดูเหมือนบ้านจะวุ่นวายเพราะคนเยอะ 
แต่จริง ๆ แล้วทุกคนก็อยู่อย่างสบาย และพวกเราก็เข้ากันได้ดีค่ะ เนื่องจาก
ต่างคนต่างต้องทำงาน เวลาที่ได้เจอกันส่วนมากก็จะเป็นตอนค่ำ ที่ทุกคน
กลับบ้านมาพักผ่อน มีเวลาและไม่เหนื่อยจากงานเกินไป เราก็มักจะทำอาหาร
ทานกัน การทำอาหารเองถือว่าถูกกว่าทานอาหารที่ร้านเป็นมื้อ ๆ มาก 
พวกเราก็เลยรวมเงินกันไปซื้อกับข้าว แล้วก็ขนมเป็นครั้งคราวค่ะ

           เขียนมาได้สักพัก แป้งยังไม่ได้พูดถึงเรื่องงานเลย แป้งทำงาน
ในร้านขายเสื้อที่ชื่อว่า Seattle Shirt Co. ค่ะ มีเพื่อนคนไทยอีกหนึ่งคนที่ทำงาน
ร้านเดียวกัน ก็เลยมีคนให้คอยเล่าสู่กันฟังเรื่องงานและเรื่องอื่น ๆ  Seattle Shirt 
เป็นร้านครอบครัวที่ตั้งตัวเองขึ้นมา และมีอยู่สองสาขาห่างกันแค่หกบล๊อก แม้จะเป็น
ร้านเล็ก ๆ แต่ก็ดำเนินกิจการมามากกว่าสิบปีแล้วค่ะ จุดเด่นของร้านอยู่ที่เราขาย
เสื้อเปล่าและให้ลูกค้าสามารถเลือกลายพิมพ์ได้ฟรี ที่ร้านมีลายเสื้อที่ติดหมายเลข
แขวนอยู่บนผนังทั่วร้านมากกว่าหนึ่งพันลาย และเสื้อเปล่า ทุกแบบ ทุกขนาด 
มากกว่าหมื่นตัวค่ะ เราพิมพ์เสื้อให้ลูกค้าโดยใช้เวลาแค่สิบวินาที นอกจากนี้ 
ราคาเสื้อ และของที่ระลึกต่าง ๆ ก็ยังถูกกว่าร้านอื่นในเมือง และทำเลของร้านนี้
ก็เหมาะในการทำธุรกิจ เพราะอยู่ในละแวกตลาดโบราณที่เรียกว่า Pike Place Market 
เพราะเหตุนี้ทำให้ในร้านมีลูกค้าแวะเวียนมาซื้อของตลอดเวลา ส่วนมาก
จะเป็นนักท่องเที่ยว ทั้งตะวันตกและตะวันออกค่ะ  แป้งต้องรับว่างานที่นี่ไม่หนัก 
แต่ก็เหนื่อยพอดู เพราะพนักงานทุกคนต้องทำหน้าที่ทุกอย่างตั้งแต่ต้อนรับลูกค้า
ด้วยหน้าตายิ้มแย้ม จัดร้าน ช่วยอำนวยความสะดวกให้ลูกค้าในการหาแบบสี 
และขนาดของเสื้อ  พิมพ์เสื้อ ไปจนถึงคิดเงิน และเนื่องจากร้านนี้มีสองสาขา
จึงมีบางวันที่พนักงานแต่ละคนต้องไปทำงานที่อีกร้านหนึ่งซึ่งเล็กกว่า 
ในร้านนั้นจะมีพนักงานแค่คนเดียว เพราะลูกค้าไม่เยอะเท่าร้านแรก ดังนั้น
พนักงานคนนั้นก็ต้องทำทุกอย่าง ตั้งแต่เปิดร้านจนปิดร้าน  การทำงานที่ 
Seattle Shirt Co. เป็นอะไรที่สนุกสนาน และบรรยากาศในร้านก็ทำให้
รู้สึกอบอุ่น มีอะไรให้ทำตลอดเวลา เพื่อนที่ทำงานก็มีความสนิทสนม 
เป็นกันเอง อีกทั้งเรายังมีปาร์ตี้กันเป็นครั้งคราว  นายจ้างของพวกเรา
เป็นคนค่อนข้างจริงจังกับงาน แต่เขาก็ไม่เคยบ่นถ้ามีใครทำงานพลาด 
แต่เขาจะไม่ชอบใจถ้าพนักงานคนไหนไม่ค่อยตั้งใจทำงาน ที่แป้งชอบ
ในตัวนายจ้างคือเขารักในความเท่าเทียมกัน บางครั้งที่ลูกค้ามีปัญหา
ที่ไม่ได้มีสาเหตุมาจากทางร้าน พูดง่าย ๆ ว่าลูกค้าเรื่องมาก และไม่
เคารพพวกเราเหมือนมนุษย์ที่เท่าเทียมกัน เขาก็พร้อมที่จะเชิญลูกค้า
คนนั้นออกไปจากร้าน ประสบการณ์จากการทำงานที่นี่ก็แตกต่างกัน
ออกไปในแต่ละวันค่ะ ขึ้นอยู่กับคนที่เราได้เจอ สภาพอากาศ แล้วก็
สภาพร่างกายของเราด้วย บางวันก็มีล้าค่ะ เพราะฉะนั้น เพื่อนๆ ที่กำลัง
จะเดินทางก็ต้องฟิตร่างกายให้พร้อม พักผ่อนให้เพียงพอ แบ่งเวลา
ในการพักผ่อนให้ดี เพราะถ้าไม่สบายไปตอนที่อยู่ที่โน่นนอกจากจะทำให้
เราขาดรายได้แล้วอาจจะต้องเสียเงินอีก แต่ก็โชคดีมาก ที่แป้งเป็น
หวัดแค่ครั้งเดียว

           จบเรื่องงาน ก็มาถึงเรื่องเที่ยว จาก Work ก็ต้องมี Travel ค่ะ 
ไม่งั้นก็จะถือว่าไม่บรรลุวัตถุประสงค์ของโครงการค่ะ ใน Seattle ก็มีที่
เที่ยวมากมายทั้งทะเลสาบ อ่าว ชายหาด พิพิธภัณฑ์ สวนสัตว์ ตลาด 
ห้างสรรพสินค้าต่างๆ    ที่สำคัญที่นี่มีร้านสตาร์บัคส์แห่งแรกของโลก
ตั้งอยู่ด้วยค่ะ  ช่วงที่ทำงานอยู่แป้งก็แบ่งเวลาในวันหยุดไปเที่ยวชม
ที่ต่าง ๆ ใกล้ ๆ เพื่อไม่ให้เสียโอกาสค่ะ สิ่งที่แป้งประทับใจมากในเมืองนี้
นอกจากจะเป็นความเขียวขจี ชุ่มชื้นและสะอาดแล้ว ยังเป็นเมืองที่ผู้คน
ที่ยิ้มแย้ม เป็นมิตร และมีอัธยาศัยดี นอกจากเที่ยวใน Seattle แป้งก็มีเวลา
เหลือกลังจากทำงานหนึ่งอาทิตย์ในการท่องเที่ยว และแป้งได้เลือกไปเที่ยว 
Las Vegas, Grand Canyon ค่ะ โดยทัวร์ของแป้งเริ่มที่ Los Angeles 
ก็เลยได้ไปที่นั่นอีกที่ เป็นการแถม แป้งชอบการเดินทางด้วยตัวเองที่ตรง
ที่มันมีความท้าทาย ถึงแม้จะเสี่ยงไปบ้าง แต่ก่อนเดินทางก็ต้องมีการ
วางแผนที่รอบคอบพอสมควร เช่นเส้นทาง ที่พัก เวลา เป็นต้นค่ะ แป้งได้มี
โอกาสไปพักใน Youth Hostel ที่โน่นซึ่งถือว่าเป็นที่พักที่ถูกสำหรับนักท่องเที่ยว 
ห้องพักราคาถูกก็จะเป็นห้องรวมที่อาจจะมีเพศเดียว หรือผสมกันในห้องเดียว 
แป้งก็ได้เจอเพื่อนที่เป็นนักท่องเที่ยวมาจากหลาย ๆ ที่และก็ได้พูดคุย
แลกเปลี่ยนกัน ซึ่งนับว่าเป็นอีกประสบการณ์ที่ประทับใจค่ะ จากประสบการณ์ต่าง ๆ 
ในระยะเวลาสามเดือนในอเมริกาทำให้แป้งโตขึ้นมาก เราอาจจะคิดว่ามันสั้น 
ใช่ค่ะสามเดือนเป็นเวลาที่สั้นมาก แต่สิ่งที่แป้งได้เรียนรู้จากที่โน่นทำให้แป้ง
รู้สึกโตขึ้นเหมือนสามปี การได้พบเพื่อนร่วมงาน ลูกค้า ทำให้แป้งมีความคิด 
และมีความเข้าใจผู้อื่นมากขึ้นโดยเฉพาะเรื่องของวัฒนธรรม และอีกอย่างหนึ่ง
ที่แป้งได้รับคือการสร้างความรับผิดชอบให้ตัวเอง ทั้งเรื่องเวลา
ที่ต้องตื่นไปทำงาน การบริหารค่าใช้จ่าย เป็นต้น แป้งได้ทำอะไรหลาย ๆ 
อย่างที่ไม่เคยทำตอนอยู่ที่เมืองไทย แต่อย่างไรก็ตาม เราก็ไม่ควรลืมความ
เป็นไทยค่ะ เพราะมันอยู่ในตัวเรา ถ้าเราทำงานดีไม่ขี้เกียจ ยิ้มแย้ม เพื่อน ๆ 
และนายจ้างก็จะติดกับภาพดี ๆ ของคนไทย สำหรับพวกเรา
มันอาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ก็เป็นผลดีทางอ้อมที่ทำให้ชาวต่างชาติ
รู้สึกดีกับคนไทย

          สุดท้ายนี้ขอให้ทุกคนที่กำลังเตรียมตัวเดินทางโชคดี และผ่านพ้น
อุปสรรคต่าง ๆ ได้ ขอให้ทุกคนแก้ปัญหาโดยใช้สติ อย่างไรก็ตาม อย่ากลัวที่จะทำ
อะไรแปลกใหม่ตราบใดที่มันไม่เป็นอะไรที่อันตราย หรือผิดกฎหมายก็ทำได้เลยค่ะ 
ขอให้ทุกคนทำงานและเที่ยวให้สนุกนะคะ

          แป้งขอขอบคุณ Worantex ที่มอบโอกาสครั้งนี้ให้แป้ง ขอบคุณพี่ๆ 
ทุกคนที่คอยช่วยเหลือ และให้คำปรึกษาทั้งก่อนการเดินทางและระหว่างที่อยู่ที่โน่น 
ขอบคุณครอบครัวและเพื่อนที่เป็นกำลังใจให้ในทุกอย่างที่แป้งทำ และแป้งก็อยาก
จะขอบคุณตัวเองที่เชื่อเสมอว่า “เราทำได้”

หมายเหตุ น้องแป้ง ได้รับทุนไปโครงการ Work & Travel 2008 in USA จาก 
Worantex ฟรีค่าโครงการ และฟรีค่าตั๋วเครื่องบินไป-กลับ